Rada Warszawy przyjęła bardzo ważny z punktu widzenia komunikacji miejskiej dokument – „Plan zrównoważonego rozwoju transportu zbiorowego dla m.st. Warszawy z uwzględnieniem publicznego transportu zbiorowego organizowanego na podstawie porozumień z gminami sąsiadującymi”. Zostały w nim zebrane wszystkie dotychczasowe ustalenia związane z funkcjonowaniem stołecznej komunikacji publicznej. Uzupełnia także inne, niezbędne z punktu widzenia transportu zbiorowego kwestie, które dotychczas nie zostały ujęte w innych dokumentach.
Projekt „Planu transportowego” powstał w wyniku realizacji zapisów Ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym oraz rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowego zakresu planu zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego. Został opracowany przez powołany przez Dyrektora Biura Drogownictwa i Komunikacji zespół składający się z pracowników Biura, Zarządu Transportu Miejskiego oraz we współpracy z ekspertem zewnętrznym.
Przygotowany projekt został poddany konsultacjom społecznym. W ich trakcie do BDiK wpłynęło 55 opinii drogą elektroniczną, za pośrednictwem poczty lub dostarczonych osobiście przez mieszkańców. W sumie autorzy dokumentu odnieśli się do 332 uwag, z których uwzględniono 123 uwagi. Po zakończeniu konsultacji ostateczna wersja „Planu transportowego została przedstawiona Radzie Warszawy, która go uchwaliła.
„Plan Transportowy” stwarza podstawowe założenia dla organizowania publicznego transportu zbiorowego, którego organizatorem lub współorganizatorem jest Warszawa. Zawiera zasadnicze ustalenia znajdujące się w innych dokumentach. Dlatego nie ma w nim szczegółowych zapisów dotyczących np. planowanych tras tramwajowych czy metra.
Plan precyzuje, że usługi transportu publicznego powinny być organizowane na możliwie wysokim poziomie i być jak najbardziej dostępne – zarówno pod kątem przestrzeni, jak i funkcjonalności. Muszą uwzględniać potrzeby osób niepełnosprawnych oraz osób o ograniczonej mobilności. Zgodnie z „Planem transportowym” komunikacja publiczna ma być wypadkową zidentyfikowanych, uzasadnionych potrzeb transportowych i postulatów społecznych oraz możliwości ich zaspokojenia przez organizatora transportu, biorąc pod uwagę uwarunkowania: finansowe, prawne, techniczne i organizacyjne. Całość działań opisanych w Planie transportowym ma służyć harmonijnemu rozwojowi obszaru, którego plan dotyczy. A rozwój ten ma być zgodny z najnowszymi zdobyczami specjalistycznej wiedzy fachowej, a także tzw. dobrymi praktykami oraz uwzględniać ograniczanie negatywnego wpływu na środowisko naturalne.
Plan obejmuje nie tylko samą Warszawę ale i sąsiadujące z nią gminy, z którymi Warszawa ma podpisane porozumienia w sprawie organizacji usług komunikacyjnych. Dlatego plan uwzględnia również i ich zobowiązania dotyczące finansowania wspólnych przewozów.
